เราอยู่ที่จุดไหน ไม่สำคัญเท่ากับ เราจะไปยืนอยู่ที่จุดไหน
เราอยู่ที่จุดไหน
ไม่สำคัญเท่ากับ เราจะไปยืนอยู่ที่จุดไหน
คำพูดที่ง่ายๆ แต่หลายคนนั้นทำยากมากๆ ครับ
เพราะชีวิตความเป็นจริงมีปัจจัยอื่นๆอีกมากมายที่ทำให้เราไม่สำเร็จ
หรือ ทำให้เราล้มเลิก ลัมเลิก ที่สุดคือ การไม่แม้แต่จะเริ่มต้นทำสิ่งใดๆเลยแม้แต่เรื่องเดิม
และ เรื่องใหม่ ว่าแต่อ่านมาถึงจุดนี้ เครียดกันเลยใช่ไหมครับ
อย่าเพิ่งเครียดกันนะครับ เอาเป็นว่าเรามารู้เท่าทันตัวปัญหากันดีกว่าครับ
ตัวปัญหา คือ อะไร ?......
เสียงจากใจเรากระซิบออกมาดังๆ.. ใช่เลยครับ คือ ตัวเราเอง
แต่แท้ที่จริงแล้ว มองให้ลึกไม่ใช่เราหรอกครับ จริงๆแล้วมันคือ ตัวนิสัยของเราต่างหาก
นิสัยเรามี 2 ด้าน ด้านดีและด้านไม่ดี นิสัยดีเรา
เรารู้อยู่แล้วครับเราคิดบวกลงมือทำทันที เด๋วนี้เลยทันทีนะ ไม่ท้อ แต่ เจ้าตัวที่สอง อีกด้านหนึ่งของเราที่สร้างแต่ปัญหาในเราเสมอในทุกๆเรื่อง
จนทำให้เวลาเราไม่เคยพอ
มันก็คือ ตัวนิสัยไม่ดีนี้เอง จริงมันมีตัวเอก
ในตัวเราที่รับบทบาทนี้ใน ละครชีวิตเรา จะเรียกมันว่า ตัวขี้เกียจ
แท้ที่จริงปัญหาที่ทำให้เราไม่ก้าวไปไหน มันคือ ตัวขี้เกียจ
เพราะทุกคนล้วนแล้วแต่มีความอยากก้าวหน้า เติบโต ประสบความสำเร็จ และ
ร่ำรวยทั้งนั้น แต่อะไรละครับที่ทำให้เรามักแอบคิดว่า เราจะรอโอกาส
วันนี้ไม่ใช่วันของเรา วันหนึ่งมันจะมา บางคนชอบซื้อเลขท้ายสองตัว เลขท้ายสามตัว ขำขำกันนะครับ
การที่เรานั่งรอโอกาสและเรามีเหตุผลเพื่อบอกกับตัวเราเองเสมอ
นั้นมันทำให้เราติดกับดักตัวเราเองครับ ถ้าเราสามารถหยิบยก หรือ หยิบออกไป เจ้าตัวขี้เกียจ
ตัวนี้มันจะออกจากชีวิตเราได้ เราจะไม่กลัวกับสิ่งต่างๆอีกต่อไปเพราะ
เราจะกล้าที่จะลงมือทำทุกอย่าง โลกใบนี้ อยู่ที่การทดลองทำว่าถูกหรือผิด
แต่จะต้องเป็นไปตามการวางแผนที่ถูกต้องของเรา
เมื่อเรามองย้อนกลับมาดู
ตัวเราเองในวันนี้ เราอาจจะพบว่า ชีวิตเรานั้นยังเดินไม่ถึงไหนเลย ยังอยู่จุดที่ไม่น่าพอใจหรือน่าภูมิใจ
ง่ายๆ ไม่สำเร็จเลย มันไม่สำคัญนะครับ เน้นเลยตรงนี้ไม่สำคัญ เพราะ
สิ่งที่สำคัญคือ สิ่งนี้ครับ คือเรามีเป้าหมายที่เราจะไปยืนอยู่จุดไหนต่างหาก
วันนี้ เรามาปีนเขากันสักลูกเอาแบบเป็นภูเขามิน้ำแข็ง ถามว่า
เรายืนอยู่ตีนเขาเรายังไม่ถึงจุดหมาย มันไม่สำคัญไม่มีประโยชน์แต่สิ่งที่สำคัญคือเราไปอยู่
อยู่บนยอดเขาต่างหากครับ ที่เราควรจะทำ คือ สำคัญที่สุดคือเราจะไปยืนอยู่จุดไหนกัน
Blog นี้
คงสามารถช่วยให้ผู้อ่านเข้าใจตัวเองและหยิบตัวขี้เกียจออกมาไปทิ้งได้ และ เข้าใจในตัวปํญหาที่แท้จริง
และอยากให้ผู้อ่านเดินสู่เป้าหมายที่เราต้องการกันนะครับ เราเดินไปด้วยกันครับ
Comments
Post a Comment